razem or wraz z

См. также в других словарях:

• wraz z — {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim. {{/stl 8}}{{stl 7}} razem, wspólnie z : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wynajął dom wraz z umeblowaniem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• razem — 1. «jednocześnie, wraz; naraz, od razu» Jadł obiad razem z kolacją. Wszyscy mówili razem. Wstawała razem z kurami. 2. «łącznie, wspólnie; do spółki, wespół z kimś» Wychowywać się, uczyć się, pracować razem. Trzymać się, zamieszkać razem. Spędzą… …   Słownik języka polskiego

• wraz — książk. «razem, wspólnie (z kimś, z czymś)» Cieszyć się wraz z innymi. Wraz z zapadającym mrokiem zaległa cisza …   Słownik języka polskiego

• łącznie — «wraz, razem, w połączeniu, wspólnie» Pisać coś łącznie lub rozdzielnie. Łącznie z dziećmi było ich dwanaścioro …   Słownik języka polskiego

• wspólnie — «wraz z kimś drugim, razem, łącznie z innymi» Wspólnie pracować. Działać wspólnie z kimś. Wspólnie prowadzić gospodarstwo, gospodarować …   Słownik języka polskiego

• łopatka — ż III, CMs. łopatkatce; lm D. łopatkatek 1. «mała łopata, najczęściej zabawka dziecinna; także: rodzaj szufelki lub niewielkiej łyżeczki w kształcie łopaty; ilość materiału mogąca zmieścić się na łopatce» Dziecko bawiło się łopatką i wiaderkiem.… …   Słownik języka polskiego

• ramię — n V, D. ramięmienia; lm M. ramięmiona, D. ramięmion 1. «staw łączący łopatkę z barkiem wraz z otaczającym go mięśniem; bark» Szerokie, wąskie, spadziste, proste ramiona. Iść z czymś (np. ze strzelbą, z kosą) na ramieniu. Przewiesić, przerzucić… …   Słownik języka polskiego

• wespół — książk. «razem, wspólnie, łącznie, wraz z kimś (rzadziej z czymś)» Pracował wespół z rodziną na gospodarstwie. Uczył się wespół z kolegami do egzaminu …   Słownik języka polskiego